به اطاعت از او در خانه‌اش مجبور نمی‌شود، ولی نفقۀ او ساقط می‌شود و اگر بر زندگی نکردن با او اصرار داشته باشد، قاضی می‌تواند آن دو را جدا کند، به این علت که آن زن از شوهرش بیزار است و، از این رو، طلاق داده می‌شود و، در مقابل، به اندازه‌ای که صلاح باشد از او خسارت گرفته و به شوهر داده می‌شود. زن می‌تواند به سبب بیزار بودن از شوهر و دوست نداشتن او درخواست جدایی کند، به شرط آنکه اموال مرد را به او بازگرداند و این در مذهب ما وجود دارد.

(171)به نظر شما آیا زن حق دارد شوهر خود را طلاق دهد؟ اگر پاسخ مثبت است، دلیل آن چیست؟ و اگر پاسخ منفی است، چگونه اسلام دین برابری میان مرد و زن است؟

افزون بر آنچه استاد ابوزهره گفتند، این است که در حالت‌های معین، طبیعتاً مرد حق طلاق دارد و زن نیز اگر هنگام عقد با شوهر شرط کرده باشد که طلاق به دست او باشد، می‌تواند خود را طلاق دهد. در این صورت زن می‌تواند خودش را از سوی مرد طلاق دهد، نه آن‌گونه که در سؤال مطرح شده است که زن مرد را طلاق دهد. پس از عقد نیز مرد می‌تواند این حق را به ملکیت زن درآورد و، بدین ترتیب، زن می‌تواند بر اساس این ملکیت خود را طلاق دهد.

(172)لطفاً اگر ممکن است این بخش از سؤال را نیز پاسخ دهید که اگر اسلام دین برابری میان مرد و زن است، چطور اختیار طلاق به دست مرد است؟ این عادی نیست که زن فقط در حالت‌های معینی که برشمردید، اختیار طلاق داشته باشد. این نکته را نیز توضیح دهید.

زیرا مرد مسئول خانواده است و عموم آیات قرآن نیز این حق را به مرد

172