بسم‌الله الرحمن ‌الرحیم

سلام علیکم و رحمةالله

(97)جناب آقای موسی صدر از شنیدن ستایش و ثنا بی‌نیـاز است و قدرت بیان، شجاعت در گفتار و کردار، اطلاعات گسترده و فهم درست ایشان همه گواه بر این است که ایشان برای به دوش‌ کشیدن امانتی که بر عهده‌اش گذاشته‌اند، شایستگی دارد. من نمی‌خواهم با ایشان بحث کنم، فقط می‌خواهم دربارۀ دو مسئله در سخنرانی و بحث‌های ایشان توضیحاتی بدهم؛ مسئلۀ اول چندهمسری است و مسئلۀ دوم طلاق توسط دادگاه.

اسلام برای ازدواج نظامی استوار مبتنی بر مهر و محبت میان زن و مرد، و نیز بر اساس حکمت و مصلحت هر دو قرار داده است. و این‌گونه نیست که اسلام فقط به یکی از آن دو توجه و عنایت داشته و برای یکی از آن دو باشد. افزون بر آنکه در قانون‌گذاری دربارۀ آنچه برای افراد مباح یا حلال یا حرام است، مصلحت جامعه در نظر گرفته شده است.

(98)یکی از مواردی که اسلام مجاز شمرده، چندهمسری است. این اجازه در قرآن کریم در قالب فرمان آمده است تا تأکیدی بر جواز و مشروعیت آن باشد: «فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ.» هیچ سخنی روشن‌تر از این عبارت نیست، مثنی یعنی دو تا دو تا، ثلاث یعنی سه تا سه تا، و رباع یعنی چهار تا چهار تا. در این آیه عدد ذکر شده است و بر طبق قواعد لغوی عدد حقیقت است و مجاز در آن راه ندارد.

آیۀ شریفه پس از اجازۀ تعدد، عدالت را شرط آن قرار داده است و بر کسی که حتی بیم ناتوانی در اجرای عدالت داشته باشد، تعدد را حرام کرده است: «فَإِنْ خِفْتُمْ ألّا تَعْدِلُواْ فَواحِدَةٍ.»

(99)برگزیدگان از امت محمد(ص) چنین فهمیده‌اند که عدالت مشروط

92