با یکدیگر برابرند. نه می‌خواهیم بر کسی برتری داشته باشیم و نه کسی بر ما برتری داشته باشد. سه نفر از آنان اسیر می‌شوند و آنان در مقابل، 130 نفر یا نود نفر یا سی نفر را در منطقۀ کحاله اسیر می‌کنند؛ یعنی در برابر هر یک نفر، ده نفر. این تفکر صهیونیستی است. این تفکر نازی‌هاست. این تفکر فاشیستی است. این تفکر برتری‌جویانه است که مردم را تقسیم‌بندی می‌کند: برخی بالاتر از دیگران و برخی پایین‌تر. این تفکر مردود است. چه خواهید کرد؟ ما را عذاب می‌کنید؟ تاریخ ما و عاشورای ما و احترام ما به حسین(ع) تأکید می‌کند که ما دنباله‌رو همین راهیم و این چیز جدیدی نیست که مردم را می‌کُشید و آزار می‌دهید و می‌ربایید و خانۀ مردم غیر‌نظامی را خراب می‌کنید. این‌ها در تاریخ ما تازگی ندارد. امام حسین(ع) کشته شد، فرزند شیرخوارش کشته شد، زنان او اسیر شدند، خیمه‌گاه او به آتش کشیده شد. حال اگر خانه‌های ما نیز سوزانده شود، تسلیم نمی‌شویم و سر فرو نمی‌آوریم. حسین این را به ما آموخت و زنده نگه داشتن یاد عاشورا یعنی همین.

(240)دست ما برای تفاهم و آشتی دراز است، ولی اگر خواهان جنگ هستند، ما نیز آماده‌ایم. حسین(ع) تا آخرین لحظه نصیحت و خیرخواهی می‌کرد و از جنگ پرهیز می‌کرد، ولی وقتی آنان بر جنگ پا فشردند، گفت: من آماده‌ام، هیچ مانعی وجود ندارد. ما نیز حسین را بزرگ و عزیز می‌شماریم و افتخار ماست که او را عزیز بشماریم و در راه او حرکت کنیم. اگر آنان جنگ می‌خواهند، ما آماده‌ایم و اگر هم خواهان صلح و آشتی هستند، ما آماده‌ایم. ما به دنبال برتری‌جویی و فساد در زمین نیستیم و سرانجامِ نیک از آنِ تقواپیشگان است. معنای بزرگداشت یاد حسین این است.

(241)ای حسینیان، ای کسانی که برای بزرگداشت نام و یاد حسین گرد

144