خواهند کرد اگر ما خود دفاع کنیم. نخستین گلوله‌‌ای که از تفنگ ارتش ما، از توپخانۀ ارتش ما، از مسلسل جوانان ما، انقلابیون ما، مقاومت ما شلیک شود، همۀ معادلات را دگرگون می‌‌کند. رابطۀ مقامات دولتی با مردم تغییر می‌‌کند. رابطۀ آنان با اعراب متحول می‌‌شود. رابطۀ آنان با مقاومت فلسطین دگرگون می‌‌شود. رابطۀ آنان با دنیا تغییر می‌‌کند. دیگر در سازمان ملل نمی‌‌گویند جنوب لبنان سرزمینی متروک است و کسی از آن حمایت نمی‌‌کند. مردم آن کجا هستند؟ ما نمی‌‌توانیم بگوییم که جنوب فرزندانی ندارد. چه اسلحه داشته باشیم یا نداشته باشیم. ما با دستان خود، با چنگ و دندان خود به میدان می‌‌رویم. ما فرزندان امام حسین(ع) هستیم.

(195)ما فرزندان امام حسین(ع) هستیم و می‌‌گوییم: «همانا حرامزاده فرزند حرامزاده مرا بین دو چیز مخیر کرده است: شمشیر و تن دادن به خواری و هیهات که ما به خواری تن دهیم.» امام حسین(ع) این‌گونه به ما عزت بخشید و ما نیز یاد او را گرامی ‌‌می‌داریم.

والسلام علیکم و رحمة‌اللّه و برکاته.

119