این واقعه‌ را همچون رویدادی تازه تجربه كنیم. پدران و نیاکان و رهبران و علمای ما نیز چنین کرده‌اند. به سخنان امام حسین گوش فرا می دهیم: «ألا تَرَونَ الحَقَّ لا یُعمَلُ بِه وَ الباطِلَ لایُتَناهَی عَنهُ.» (آیا نمی‌بینید به حق عمل نمی‌گردد و از باطل دوری نمی‌شود.)

(56)در این کلام امام حسین(ع) بویی از گذشته نمی‌شنویم. گویا برای همین امروز گفته می‌شود. ایـن سخن در گـوش عـزاداران طنیـن می‌افكنـد، و انسـان را وا‌می‌دارد تا هوشیار باشد كه امروز چه باید بكند؟ تا وقتی که نبرد ادامه دارد و دو جبهه از هم متمایز است، و تا هنگامی كه دو جبهه رهبران و پیروان خود را دارد، ما باید ببینیم آیا در جای خود ایستاده‌ایم؟ در كدام جبهه هستیم؟

(57)سخنان و شعارها روشن‌اند. وقتی كه انسان معاصر درمی‌یابد که نبرد امام حسین با گذشته و آینده پیوند دارد، درنگ می‌كند و در برابر دو جبهه می‌ایستد تا صف خود را انتخاب کند. اگر بخواهیم هر دو جبهه را بشناسیم، باید بدانیم هر كدام ویژگی‌های خود را دارد. زیاد دقت نمی‌‌خواهد. ویژگی‌ها روشن است. آیا كسی هست كه شك كند اسرائیل ظالم است؟ اسرائیل سرزمین فلسطین را اشغال و مردم را آواره و بی‌گناهان را نابود كرده است. به بهانۀ حمایت از خود، تجاوز را ادامه می‌دهد و فكر جهانی را با استعمار و استثمار و استحمار به بیراهه برده است.

(58)بنابراین، ما مستضعف هستیم. اسرائیل در جبهۀ یزید است؛ جبهۀ باطل، جبهۀ ستم‌پیشگان، و ما در جبهۀ مستضعفین هستیم؛ جبهۀ حسین. ما چه باید بكنیم؟ سیرۀ حسین را می‌خوانیم و می‌بینیم كه حسین با خاندان و یاران و فرزندان و با همۀ هستی و مردان و زنان خود به آوردگاه می‌رود. كسانی هم كه با حسین از مدینه خارج نشدند، با اجباری

42