سفر شهادت
كه با دیدنش عرق بر پیشانی مینشیند، فقط این و یا آن را نمیخواهیم، بلكه خواستار آبادی عكار و مناطق جبیل و مناطق جبل لبنان و هر منطقۀ عقبمانده و رشدنیافتهای هستیم كه در این سرزمین است.
(32)لبنانی متحد و برابر میخواهیم كه در آن عدل و عدالت حاكم باشد و همۀ شهروندان را به دیدۀ احترام بنگرند. خصوصیت تاریخی لبنان همزیستی بزرگوارانه است، هر آوارهای برای خود زندگی آبرومندانهای داشته و هر گروهی كرامت و عزت.
وطنمان را بر این اساس بنا میکنیم، بر اساس برابری و شایستگی و عدالت. آیا معقول است 19 میلیون برای آسفالت جادهها خرج شود، در حالی كه یك فلس آن برای جنوب خرج نشود؟ حمایت از جنوب و هموطنان از خواستههای ماست. گفته میشود لبنان بهواسطۀ دیپلماسی و دوستیهایش، سرزمین خود را حفظ میكند. اما آیا نباید از هممیهن دفاع كرد؟ هممیهن را رها میكنید تا ذلیل شود؟ تا بمیرد؟ تا رزق و روزی او بریده شود؟ تا ذلیل و پشیمان و سرشكسته بهسوی بیروت و صیدا سرازیر شود. كدام منطقه، در كدام كشور اینگونه بیدفاع مانده است؟ ما كرامت همۀ محرومان را و حق همۀ محرومان را خواستاریم. آبادانی هر منطقۀ عقبمانده، حق هر هموطنی از هر گروه و حزب كه باشد؛ كارگر، كشاورز، فرهنگی، دانشجو، معلم، بزرگ، كوچك.
(33)هر كسی كه محروم باشد، بر ماست كه در كنار او باشیم. حتی در قوای سهگانه، سركشی یك قوه بر دیگری پذیرفته نیست، تجاوز یكی بر دیگری را نمیخواهیم. ما خواستار عدالتیم. امام حسین میفرماید: «ألا تَرَونَ الحَقَّ لا یُعمَلُ بِه.»
(34)ای حسینیان، این مسئله چیزی نیست كه من از خودم درآورده باشم. نگویید تو روحانی هستی و این مسائل ربطی به تو ندارد. امیرمؤمنان
29