شأن امت و سرنوشت آن
بسمالله الرحمن الرحیم
والحمد لله رب العالمین. والصلاة والسلام علی خیر خلقه وخاتم رسله سیدنا محمد وعلی أنبیاء الله المرسلین. وسلام الله علی آل بیته وصحبه الطاهرین.
(382)برادران مؤمن و گرامی، در ایـن سـاعات پایانـی شب و بعـد از ویژگیها و اوصاف درخشان و سازندهای از زندگی امیرمؤمنان(ع)، دیگر چه بگویم؟ فقط با این توجیه سخنرانی میکنم كه در این ساعات، ساعاتی كه امیر مؤمنان(ع) در آن، آخرین لحظات عمر خود را سپری میکرد، دربارۀ او حرف بزنم.
تصور میكنید از باب اتفاق و تصادفی است كه امام(ع) در شب نوزدهم رمضان به دست فرد ناپاكی ضربت میخورد و در شب بیست و یكم به دیدار پروردگارش میشتابد و ایام شهادتش تا شب بیست و سوم كه شب سوم امام است، ادامه دارد؟
(383)آیا ایـن مقارنت اتفاقی است؟ یا اینكه علی(ع) شـأن ایـن امت و سرنوشت آن است.
آیا علی(ع) در این شبهای تاریك، نوری است كه سرنوشت امت را تعیین میکند و دعایی است كه حاجات آن را برآورده میکند و عزتی است که آن را سربلند میکند و جانی است که مایۀ پایداری حیات آن میشود؟
معتقدم كه اینگونه است. من معتقدم که بین امیر مؤمنان و سرنوشت امت و بین امیر مؤمنان و شب قدر، رابطهای ناگسستنی برقرار است.
(384)بـرادران و مؤمنانی كه در ایـن شب قدر گرد هم آمـدهاید، شب قدر یعنی چه؟ آیا منظور معنایی است كه قَدَریها میگویند؟ یعنی اینكه در این شب مجهول، بدون اطلاع ما تصمیمهایی گرفته میشود و اعمال و عمر و روزی ما و سعادت و بدبختی ما مقدر میشود و در نتیجه، با آینده روبهرو
214