تخصصی خود کارشناس هستند و این امر، دعوت دینی و تربیت را دشوارتر از قبل ساخته است.

(155)از سوی دیگر، اندیشه‌های سیاسی که غالباً دربردارندۀ طمع‌های اقتصادی هستند، امروزه مبتنی بر عقاید و نظریات فلسفی هستند و با به‌کارگیری همۀ ابزارها آن‌ها را ترویج می‌کنند و مؤسسه‌های بین‌المللی آن‌ها را با ابزارها و دستگاه‌های جدید و پیشرفته و دقیق پشتیبانی می‌کنند.

این مکاتب با ادیان در جنگ هستند، ولی در عین حال از روش‌های دعوت دینی استفاده می‌کنند و خواستار پذیرفتن اصول و مبانی آن‌ها هستند و با تمام توان و با نقشه‌های دقیق بر ضد دعوت اسلامی ایستادگی می‌کنند و از به‌کارگیری هیچ روشی برای از بین بردن آن باکی ندارند.

(156)حمله به مؤسسات دینی و علما تنها وسیله در دست آنان نیست بلکه ایجاد چنددستگی و اختلافات داخلی و به خدمت گرفتن برخی عناصر ـ آگاهانه یا ناآگاهانه ـ برای قد علم کردن در برابر رهبران روحانی و به چالش کشاندن آنان و اثبات ناتوانی آنان برای بر دوش کشیدن مسئولیت، ابزارهای دیگر آنان است.

بنابراین، باید این حقیقت را دریابیم که جوامع ما صحنۀ نبرد اعتقادی با طرف‌های متعدد است و در این نبرد، برابری در ابزارها و امکانات وجود ندارد.

(157)از جهتی دیگر، به سبب آنکه سیاست‌ها خواستگاه عقیدتی دارند، تعدد سیاست‌های حاکم بر کشورهای اسلامی، تفرقۀ فکری میان کشورها و در درون کشورها را امری حتمی ساخته است.

گذشته از آن، وضعیت دردناک و افزایش تشکیک دربارۀ رهبران سبب شده است كه افراد و گروه‌های بسیاری با وجود نداشتن صلاحیت

107