در راه انسان، در حد نیاز، به شرط هتك نشدن انسانیتِ انسان، مجاز است.

حضار گرامى، مناطقى كه ما و مردم لبنان در آن زندگى مى كنیم، چونان خود مردم لبنان، امانتى هستند در اختیار ما و مسئولان. جنوب و دیگر مناطق امانت‌هایی هستند كه بنا به فرمان خدا و خواست وطن باید حفظ شوند. از این رو، باید آگاهانه به اندیشه و عمل توجه کنیم. اشتباه در اندیشه و اشتباه در عمل هر کدام دو خیانت در امانت در پی دارند: خیانتِ ارتكاب مستقیم فساد، و خیانتِ پایمال كردن فرصت دیگران و به هدر دادن اموال و حقوق عمومى. تفاوت گذاشتن به هر شکل و عنوانی که طرح شود باعث تفرقه است.

(20)لبنان كشور انسان و انسانیت است كه واقعیت آن در قیاس با دشمن آشكار مى شود، آنگاه كه مى بینیم دشمن جامعۀ نژادپرستانه‌ای ایجاد كرده است كه به كار ویرانى و تفرقه در همۀ ابعاد مالی و فرهنگى و سیاسى و نظامى آن اشتغال دارد، تا جایى كه به خود گستاخىِ تحریف تاریخ و یهودى كردن شهر قدس و تخریب آثار تاریخى آن را مى دهد. بنابراین، وطنمان را، نه تنها به خاطر خدا و انسانِ آن، كه براى تمامىِ بشریت و براى نمایاندن چهرۀ مبارزه گرِ حق، در برابر آن چهرۀ دیگر، باید حفظ كنیم.

(21)ما اینك خود را در برابر فرصتى طلایى یافته ایم، در برابر فصلى نو كه لبنان آغاز کرده است، و در برابر صحنه اى كه در تاریخ و در پهنۀ گیتى همتایى ندارد.

اى مردان و زنان مؤمن، باید براى انسان، همۀ انسان‌ها، انسانمان در بیروت و جنوب و عكا و حومۀ بیروت و كرنتینا و حى السلم، با یكدیگر همدل و همنوا شویم. این انسان جزئى از این فرصت، بخشى از این

23