«نیازمندی‌ها و توانمندی‌های انسان.»

جامعه‌ای که این انسان را در بر می‌گیرد باید به مثابۀ یك كل هماهنگ باشد و فرد نیز باید به مثابۀ یك فرد سازوار باشد. هر نیازى كه به هزینۀ نادیده انگاشتن دیگر نیازها تأمین و تقویت شود، وِزر و وَبال خواهد شد. هر فردی كه به بهاى نادیده انگاشتن حقوق دیگر افراد رشد كند، وزر و وبال خواهد شد. هر گروهى كه به بهاى نادیده انگاشتن حقوق دیگر گروه‌ها رشد كند، مصیبت خواهد آفرید.

اعتدال حاصل درک وضعیت دیگران است و باعث می‌شود که انسان درد دیگران را درد خود بداند. همین تفکر است که دعوت به روزه‌داری می‌کند. این اعتدال ضامنِ صحتِ رشدِ هماهنگِ فرد است و ضامنِ رشدِ هماهنگِ جوامع است.

(18)لبنان، سرزمینِ ما؛ سرزمینى كه انسانِ آن اولین و آخرین سرمایۀ آن است؛ انسانى كه عظمت لبنان را با تلاش و هجرت و اندیشه و اقداماتش پدید آورده است؛ چنین انسانى را در این كشور باید صیانت كرد.

اگر كشورهاى دیگر، پس از انسان، سرمایه هاى دیگرى دارند، سرمایۀ ما در لبنان، پس از انسان، باز همان انسان است. از این رو، تلاش ما در لبنان، از عبادتگاه‌ها تا دانشگاه‌ها و دیگر مراكز، باید صَرفِ صیانت از انسان در لبنان، همۀ انسان‌ها و همۀ ابعادِ انسان با توانمندی‌های مختلف و در مناطقِ مختلفِ لبنان گردد.

(19)اگر بخواهیم از لبنان صیانت كنیم، اگر بخواهیم به اقناع حس ملى خود بپردازیم و اگر بخواهیم به حس دینى خود پاسخ دهیم، باید انسانِ لبنان و همۀ توانایی‌هایش را پاس بداریم. در لبنان، ما شاهد محرومیت هستیم، محرومیت در لبنان ناشى از سوءِ تدبیر است و همگان در این زمینه مسئول اند. و همان‌گونه که در سخنان مبارک شنیدیم، سخت گیرى

22