اسلام و فرهنگ قرن بیستم
(206)این دیدگاه دربارۀ آفریدگار جهان، مشخصات ایمانِ مسلمان را به‌‌طورِ واضح نشان می‌دهد و حقیقت نماز و سایر عبادات را از نظر اسلام روشن می‌كند. عبادت در نظر اسلام برای راضی كردن خدا یا سود رسانیدن به او و نیز برای رفع غضب یا بزرگداشت او نیست. عبادتِ خدا اخلاص در بندگی او و رهایی از غیر اوست. عبادت در نظر اسلام سبب احساس انس و تقرب به خداوند جهان است و، درنتیجه، احساس برخورداری از نیرویی در انسان به‌وجود می‌آورد كه از تقرب و نزدیكی به خدا سرچشمه گرفته است. عبادت در اسلام حضور در پیشگاهِ الهی است. عبادت به معنای كسب صفات الهی است و این خود یعنی كمال به دقیق‌ترین معنا و كامل‌ترین صورت.
(207)مفهوم خالق مفهومی از هستی را در ذهـن مسلمان بازمی‌تابـد كه اسلام نیز همین مفهوم را به انسان معرفی می‌کند. هستی خلقت واحدی است سرشار از معنویت و زیبایی كه نظم و هماهنگی بر همه‌‌جای آن حاكم است. جهان رو به والاترین اهداف حركت می‌كند و بر اساس حق و عدالت استوار شده است. تمام ذرات آن حاکی از هماهنگی و همراهی كامل با آفریدگار و اطاعت مطلق از اوست. ما در قرآن كریم می‌خوانیم: «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِیرٌ مِّنَ النَّاس.»«99» نیز می‌خوانیم: «وَإِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدَهِ.»«100»
خوب دقت كنید كه این جهان‌بینی چه اثر بزرگی در روحیۀ انسان می‌گذارد، زیرا او احساس می‌كند كه دستگاه عظیم آفرینش دست به دست او داده و با وی در راه حق همكاری و از جهاد و فعالیت‌‌های مثبتش
108