بى‌پروایى و برهنگى زن در لبنان با هیچ كشور شرقى قابل قیاس نیست. آنچه خطر این بى‌ پروایى را مى‌ افزاید، مسئلۀ بى‌ سوادى و تهى ‌مغزى و دور بودن آن‌ها از تعالیم اخلاقى و دینى است. این امر زره و وسیلۀ دفاع زن را در برابر سیل فساد و هجوم شهوات از او مى‌ ستاند. مشكلات خانوادگى و اختلالات بى ‌حد و حصرى كه در این كشور مشاهده مى‌شود، یكى از آثار این روش است. در بى‌ خبرى و دورى زن‌ها از تعالیم دینى مشاهدات حیرت ‌انگیزى دارم كه از حوصلۀ این بحث خارج است. این دورنمایى از وضع زن در لبنان بود كه به عرض رسید.

حال وظیفه چیست؟

(124)باید سطح فكرى و تربیتى خانم‌ها را از لحاظ دینـى و اخلاقى بالا برد تا خطر لغزش در آن‌ها كمتر شود و آن‌ها چون كاهى ملعبۀ كوچك ترین باد نشوند. اما چون خانم‌ها در لبنان، برخلاف خانم‌ها در ایران، به‌هیچ‌وجه در مسجد و مجالس عزادارى شركت نمى‌ كردند، تأمین این منظور بسیار مشكل بود. به‌ علاوه، چون شخصیت خانم‌ها غالباً با زیبایى و تظاهر به تجمل و مد آمیخته بود، ترس از دعوت به پوشیدگى و حجاب سبب شده بود كه از روحانى و دعوت دینى فاصله گیرند، و از ابتدا الف را نگویند تا مجبور به اداى سایر حروف نگردند. این عوامل، كه دعوت خانم‌ها به تعالیم دینى را بسیار مشكل مى‌ ساخت، بنده را مجبور كرد در حدود یك سال مطالعه كنم. نتیجۀ مطالعات این شد كه دعوت دینى را به‌طور غیرمستقیم شروع كنیم. به این صورت كه نخست جمعیتِ احسان و نیکوکاری اعلان كرد كه خانم‌ها هم حق دارند در جمعیت عضویت داشته باشند. با تبلیغاتى كه شد، در مدتى كوتاه، متجاوز از دویست نفر زن عضو جمعیت شدند و در اول سال، خودشان هشت نفر اعضاى هیئت‌مدیره را

65