ذوق و ابتکار در دعوت
برخواهد گرفت. اما اگر استقامت كرد، به كمك ملائكة‌اللّه، در هدف خود پیروز، و درستى و صلاح او در سایر طبقات و افراد جامعه مؤثر خواهد شد.
(95)این قسمتى از شواهد قـرآن دربـارۀ جهان بینى اسـلام بـود كـه به‌طور مختصر عرضه شد. اینك سؤال دوم را مطرح و انسان شناسى را از نظر اسلام مطالعه مى كنیم.
انسان شناسى اسلام
(96)از نظر اسلام، انسان‌ها همه خوب و بر فطرت پاك خلق شده انـد. چه‌بسا منافع شخصى و فساد محیط از بروز آثار این فطرت جلوگیرى مى‌كند و انسان مرتكب ظلم یا فساد مى شود. ولى، حتى در همان حالت، فطرت وى او را به صلاح دعوت مى كند. گاهى منافع مادىْ انسان را از تشخیص خوب و بد بازمى دارد و حتى در داورى اشتباه مى‌كند. ولى در مواردى كه منافع مادى وجود نداشته باشد، حكم فطرت، كاملاً واضح، خودنمایى مى‌كند.
(97)همین فطرت سبب پیروزى حق در جهان، سبب به‌وجود آمدن افكار عمومى و سبب ایجاد وجدان جهانى می‌گردد. و بالاخره، همین فطرت ضامن پیروزى پیغمبران در دعوت مردم به حق می‌شود. قرآن كریم در این‌باره مى فرماید: «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ.»«40»
پس اسلام خلقت هركس را بر اساس دین حنیف مى داند، و این اساس را هم تغییرناپذیر مى شمارد. خوب دقت كنیم. دعوت پیغمبران و همۀ مردان حق دعوتى برخلاف رغبت انسان‌هاست و تا اندازه اى آزادى را محدود مى‌كند. پس چرا مردمان با نهایت اخلاص به آن‌ها مى‌گروند و در این راه
54