روزگار و گرفتاری مردمان؟

بخش دوم این کتاب گزارشی است از چنین تجربه‌ای، البته نه دربارۀ ورود اسلام به سرزمینی و تشکل امت آن برای نخستین بار، بلکه برای احیای هویت، حرکت و شخصیت شیعیان در لبنان. این بخش روش کار امام را که از صور در لبنان شروع شده و، سپس، به تمام مناطق شیعه‌نشین لبنان گسترش یافته، تشریح می‌کند. خصوصیت مهم این روش برای تغییر و تحولِ جامعۀ شیعیان آن است که، به‌رغم تنوع فرقه‌های مذهبی در لبنان، این توسعۀ اجتماعی-اسلامی شیعی، به‌موازات همبستگی با سایر مذاهب و همکاری با دیگر ادیان و اتحاد با همۀ شهروندان لبنان، و نیز همدردی با همسایگان و بسیج نیروهای ملی و منطقه‌ای برای مبارزه با دشمن مشترک، اسرائیل غاصب، همراه است. آشنایی کامل با چگونگی ایجاد تحول اسلامی و شناخت روش امام و تجربۀ شیعیان لبنان نیازمند مراجعه به سایر آثار منتشرشده از ایشان و اطلاع از اقدامات و مؤسسات و تشکیلات شکل‌گرفته پس از تأسیس مجلس اعلای شیعیان نیز هست. مطالب این بخش، حداقل، آنچه را در صور انجام گرفته یا از آن شروع شده، نمایان می‌سازد و برای کاوشگری که تحولات و توسعۀ اجتماعی را بر اساس فرهنگ اسلامی جستجو می‌کند، راهکارها و شیوه‌های ارزشمندی ارائه می‌دهد.

یک اقلیت اسلامی چگونه می‌تواند با غیرمسلمانان همزیستی و روابط اجتماعی برقرار کند و با ایشان و بهره‌مندی از ظرفیت‌ها و تجربه‌هایشان به تعقیب اهداف مشترک و کسب منافع ملی بپردازد و، در عین حال، نه‌تنها اصالت خود را حفظ کند بلکه در میان آن اعتبار و حرکت و تشخص یابد. بخش دوم این مجموعه روایتگر و روشنگر روش رهبری و نحوۀ تعامل رهبر شیعیان با سایر فرقه‌ها و رفتار ایشان به‌مثابۀ شهروندی

11